Istotne wyjaśnienia: 

O sakramencie namaszczenia chorych mówi List św. Jakuba: „Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone (Jk 5, 14-15).

Katechizm Kościoła Katolickiego stwierdza: Przez święte chorych namaszczenie i modlitwę kapłanów cały Kościół poleca chorych cierpiącemu i uwielbionemu Panu, aby ich podźwignął i zbawił; a nadto zachęca ich, aby łącząc się dobrowolnie z męką i śmiercią Chrystusa, przysparzali dobra Ludowi Bożemu (KKK nr 1499).

Pośród najważniejszych „skutków” tego sakramentu, Katechizm wymienia: 

• łaskę umocnienia, pokoju i odwagi, by przezwyciężyć trudności związane ze stanem ciężkiej choroby lub niedołęstwem starości;
• odnowienie ufności i wiary w Boga oraz umocnienie przeciw pokusom złego ducha, przeciw pokusie zniechęcenia i trwogi przed śmiercią;
• uzdrowienie duszy oraz ciała, jeśli taka jest wola Boża;
• odpuszczenie grzechów; 
• otrzymanie siły i daru głębszego zjednoczenia z męką Chrystusa;
• przygotowanie na przejście do życia wiecznego.

Kiedy przyjmuje się sakrament namaszczenia chorych?

• Namaszczenie chorych nie jest sakramentem przeznaczonym tylko dla tych, którzy znajdują się w ostatecznym niebezpieczeństwie utraty życia.
• Odpowiednia pora na przyjęcie tego sakramentu jest wtedy, gdy wiernym zaczyna grozić niebezpieczeństwo śmierci z powodu choroby lub starości. (KKK 1515)
• Katechizm Kościoła Katolickiego zachęca do przyjęcia sakramentu namaszczenia chorych przed każdą trudną operacją, a także wszystkie osoby starsze, u których pogłębia się słabość. (por. KKK 1516)

W naszej parafii:

• W naszej parafii kapłani odwiedzają chorych w każdy pierwszy piątek lub sobotę miesiąca. Przy okazji takich odwiedzin można poprosić księdza o udzielenie choremu sakramentu namaszczenia chorych.
• Sakramentu namaszczenia chorych (w połączeniu z możliwością spowiedzi i przyjęciem Komunii św.) udzielamy w czasie rekolekcji wielkopostnych.
• Przed Świętami Bożego Narodzenia i Wielkanocy odwiedzamy chorych w domach, z Komunią św., (chodzi o tych chorych, których nie odwiedzamy w pierwsze piątki i soboty miesiąca). Jest to również stosowna okazja, by chory mógł wyspowiadać się, przyjąć Komunię św. i przyjąć sakrament namaszczenia chorych.
• W razie pilnej potrzeby można wezwać kapłana o każdej porze (telefonicznie lub osobiście). 

Pamiętajmy, że w szpitalach opiekę duchową nad chorymi sprawują kapelani szpitalni. Jeśli więc chory przebywa w szpitalu (a stan jego zdrowia na to pozwala) należy zadbać, aby się wyspowiadał, przyjął Komunię św. i sakrament namaszczenia chorych. 

Na tablicach ogłoszeń, obok kaplic szpitalnych są zazwyczaj umieszczone numery telefonów do kontaktu z kapelanem szpitala.

Czy ostatnie namaszczenie i namaszczenie chorych to ten sam sakrament?

Sakrament namaszczenia chorych często błędnie mylony jest z Wiatykiem, czyli ostatnią Komunią Świętą, jakiej udziela się w umierającemu człowiekowi, jako Pokarm (Ciało Chrystusa) na drogę do wieczności. Katechizm nazywa Wiatyk „sakramentem przejścia ze śmierci do życia, przejścia z tego świata do Ojca”.  Nie jest zatem prawidłowym określenie „ostatnie namaszczenie”; co najwyżej możemy mówić o ostatniej Komunii Świętej, czyli Wiatyku.

Ile razy można przyjąć sakrament namaszczenia chorych?

Sakrament namaszczenia chorych można przyjąć wiele razy. Powinniśmy korzystać z niego zawsze, ilekroć np. pogarsza się nasz stan zdrowia, człowiek uległ poważnemu wypadkowi, przygotowuje się do operacji itd. Nie chodzi oczywiście o to, by nadużywać tego sakramentu, lecz by kierować się dobrem duchowym osoby, która odczuwa potrzebę umocnienia w cierpieniu, chorobie czy starości (w praktyce duszpasterskiej sugeruje się możliwość przyjęcia tego sakramentu raz w roku).

Ważne, by nie zwlekać z przyjęciem tego sakramentu do ostatniej chwili lub do momentu, gdy jest już za późno. Sakrament namaszczenia (podobnie jak wszystkie inne) można udzielić tylko osobie żywej! Kościół nie namaszcza ani też nie spowiada Zmarłych!

Co trzeba przygotować przed przyjściem kapłana do chorego?

Przed przyjściem kapłana do domu przygotowujemy: stół nakryty białym obrusem, na którym stawiamy krzyż, świece, poświęconą wodę i watę. Ważne, by rodzina, (jeśli to możliwe) uczestniczyła w tym sakramencie, włączając się tym samym w modlitwę Kościoła.